ΧΗΜΙΚΑ PEELING

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ!

ΕΚΤΟΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΓΥΜΝΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ!

Ώρες της ημέρας κατάλληλες για γυμναστική

Πότε να αποφέυγουμε την γυμναστική και κατάλληλες ώρες

Ποιά ώρα γυμναζόμαστε καλύτερα;

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ώρα κατα την οποία  το σώμα μας γυμνάζεται καλύτερα. Οποιαδήποτε ώρα της ημερας θεωρείται καλή, αρκεί να υπάρχει σταθερός προγραμματισμός και συνέπεια στο
καθημερινό μας πρόγραμμα.

Ποιές ώρες δεν πρέπει να γυμναζόμαστε;

Πρέπει να αποφεύγουμε να γυμναζόμαστε μετά από γεύματα, αφήνοντας ανάλογα με το γεύμα να περάσουν 2-3 ώρες μέχρι να γυμναστούμε. Αυτό συμβαίνει επειδή κατα την διάρκεια της πέψης το σώμα απορροφάει θρεπτικά στοιχεία από το φαγητό και δεν είναι έτοιμο να βάλει αμέσως σε "λειτουργία" το μυικό μας σύστημα.

Επίσης δεν συνιστάται να εκτελείται έντονη αερόβια άσκηση πριν τον ύπνο και αυτο επειδή μια τέτοιου είδους άσκηση διεγείρει τις ορμόνες μας και εκκρίνουμε αδρεναλίνη, μια ορμόνη που μας κρατάει ξύπνιους.

Ποιες ώρες συνιστάται

Μελέτες έχουν δείξει οτι οι άνθρωποι που γυμνάζονται συνήθως πρωινές ώρες τείνουν να είναι πιο συνεπείς στην γυμναστική τους σε σχέση με τους υπόλοιπους που δεν εχουν μια σταθερή ώρα, επίσης οι πρωινές ώρες ειναι οι μόνες στις οποίες ενα πολυάσχολο άτομο μπορεί να βάλει την γυμναστική του σε πρόγραμμα ιδιαίτερα αν εργάζεται μέχρι αργά το βράδυ.

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΛΑΤΕΣ

Η μέθοδος πιλάτες

Εκγύμναση σώματος μέσω της μεθόδου πιλάτες

Η πιλάτες είναι πλέον μια από τις αγαπημένες μεθόδους γυμναστικής των γυναικών. Αυτή η μέθοδος απευθύνεται και σε αντρες και σε γυναίκες. Πολλές ασκήσεις μάλιστα απαιτούν τη μυική δύναμη ενός αντρα.

Μέσα από την πιλάτες γυμνάζεται κυρίως η κοιλιακή χώρα και γενικότερα το πάνω μέρος του σώματος. Η πιλάτες έχει αποτέλεσμα όταν εκτός από την απαραίτητη σωματική προσπάθεια υπάρχει και η πνευματική. Αν κάποιος ακολουθεί συστηματικά αυτή τη μέθοδο θα παρατηρήσει σημαντικές διαφορές στο σώμα του.

Στα μηχανήματα και όργανα pilates, στα οποία μπορεί να εφαρμοστεί η μέθοδος πιλάτες , γίνεται συνδυασμός του στρέτσινγκ και της μυικής ενδυνάμωσης. Επίσης προφυλάσσεται το σώμα από τους κραδασμούς και αποφεύγεται η καταπόνησή του.

Ένα από τα πολλά θετικά του πιλάτες είναι το γεγονός πως μπορούν να το ακολουθήσουν όλοι. Η μέθοδος αυτή προσαρμόζεται κάθε φορά στις ανάγκες του ατόμου που επιθυμεί να γυμναστεί ανάλογα με την κατάσταση της υγείας του, την ηλικία του και το πόσο γυμνασμένο είναι. Εξάλλου σε κάθε πρόγραμμα υπάρχουν διαβαθμίσεις στη δυσκολία αναλόγως με το πόσο καιρό το ακολουθεί ο καθένας.

Για κάποιον αρχάριο ειναι πιο εύκολο να αρχίσει το πιλάτες με τη βοήθεια των ασκήσεων στα μηχανημάτα, παρόλο που δεν διαφέρουν από τις ασκήσεις δαπέδου, για να είναι πιο κατανοητή για αυτόν η διαδικασία και να καταλάβει το πνεύμα της μεθόδου. Λόγω του ότι τα τμήματα είναι ολιγομελή και το πρόγραμμα προσαρμόζεται στον καθένα ξεχωριστά ανάλογα με τις ανάγκες του η μέθοδος αυτή είναι σχετικά ακριβή, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί εντυπωσιακό.

Η συγκεκριμένη μέθοδος επιφέρει θετικά αποτελέσματα και κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Με την προϋπόθεση ότι το έχει επιτρέψει ο γυναικολόγος της εγκύου και καλό θα ήταν εχοντας κάνει πιλάτες και πρίν την εγκυμοσύνη η γυναίκα καταφέρνει να ελέγχει καλύτερα τους μύες της λεκάνης της κατά τη διάρκεια του τοκετού, καθώς και να επαναφέρει το σώμα της στην αρχική του κατάσταση αφού πραγματοποιηθεί η γέννα.

Τέλος εξαιρώντας τους αθλητές αυτή η μέθοδος εκγύμνασης απευθύνεται σε άτομα με ολοκληρωμένη ανάπτυξη, δηλαδή άνω των 18 ετών.

Η ομορφιά, ως κάτι προσωπικό και οπτικό, αποτελεί μια από τις κύριες ‘αξίες’ της σύγχρονης εποχής και η απόκτησή της απασχολεί όλο και περισσότερο τα σύγχρονα άτομα. Το όμορφο ανάγεται σε κάτι επιθυμητό και πολύτιμο και πολλές φορές η ομορφιά ταυτίζεται με τη νεότητα και την υγεία : ‘νεότητα = ομορφιά = υγεία’ (Featherstone, 1991). Στη σύγχρονη εποχή αποδίδεται μεγάλη σημασία στην εξωτερική επιφάνεια του σώματος και η επιθυμία των σύγχρονων ατόμων, στις μέρες μας, για τροποποίηση του σώματός τους είναι μεγαλύτερη από ποτέ, υπερνικώντας πολλές φορές ακόμα και τον πόνο. Ιδιαίτερο κοινωνιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει, έτσι, η μελέτη της βίωσης του πόνου στο πλαίσιο της αισθητικής χειρουργικής, όπου ο πόνος προκαλείται για την απόκτηση του ‘αγαθού’ της ομορφιάς και όχι για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος υγείας.

Άτομα που υποβλήθηκαν σε όλων των ειδών τις αισθητικές επεμβάσεις μου περιέγραψαν πώς βίωσαν τον πόνο σε συνεντεύξεις που πραγματοποίησα για τη διδακτορική μου διατριβή. Παρόλο που δεν είναι εύκολο να οριστεί ένα κατεξοχήν υποκειμενικό βίωμα, όπως είναι ο πόνος, ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ορισμός που έδωσε το 1979 η Διεθνής Εταιρεία για τη Μελέτη του Πόνου (IASP), σύμφωνα με την οποία ως πόνος θεωρείται ‘μια δυσάρεστη αισθητηριακή και συναισθηματική εμπειρία που συνδέεται με πραγματική ή πιθανή βλάβη ιστών ή απλώς περιγράφεται ως τέτοια’.

Οι περισσότεροι υποβληθέντες σε αισθητικές επεμβάσεις που έλαβαν μέρος στην έρευνα αψηφούν τον πόνο, δεν δίνουν σημασία στην ύπαρξή του προκειμένου να αποκτήσουν την επιθυμητή εικόνα του σώματός τους. Σε πολλές περιπτώσεις τα άτομα αναπτύσσουν διάφορες στρατηγικές και τεχνικές διαχείρισης του πόνου, αποδίδοντας τη μειωμένη αίσθηση του πόνου στην ανθεκτικότητά τους ή στην αποφασιστικότητα του χαρακτήρα τους. Η βίωση του πόνου στο πλαίσιο της πραγματοποίησης αισθητικών επεμβάσεων μπορεί κάποιες φορές να συνοδεύεται και από συναισθήματα ντροπής και ενοχής για τον ‘πόνο της ομορφιάς’. Έτσι, ιδιαίτερα οι γυναίκες προτιμούν να σιωπούν και να υπομένουν στωικά τον πόνο που προκαλείται από τις αισθητικές επεμβάσεις, παρά να μιλούν γι’ αυτόν και να τον δημοσιοποιούν.

Άλλοι υποβληθέντες σε αισθητικές επεμβάσεις εκμηδενίζουν πλήρως τον πόνο, από τη στιγμή που η υποβολή τους στην αισθητική επέμβαση πραγματοποιείται όχι από ανάγκη για την αντιμετώπιση κάποιας ασθένειας αλλά από προσωπική τους επιλογή. Πολλά από τα άτομα που υποτιμούν τον πόνο πιστεύουν ότι αν πραγματοποιούσαν τις συγκεκριμένες επεμβάσεις για λόγους υγείας θα πονούσαν περισσότερο. Μια άλλη στάση απέναντι στον πόνο είναι, επίσης, η πλήρης άρνησή του, με κάποιους υποβληθέντες σε αισθητικές επεμβάσεις να αποσυνδέουν τη διαδικασία της αισθητικής χειρουργικής από οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα, εστιάζοντας μόνο στη θετική πλευρά των αισθητικών τους επεμβάσεων και στα οφέλη που προσδοκούν ότι θα αποκομίσουν από αυτές.

Η περίοδος της ανάρρωσης και τα προβλήματα που τη συνοδεύουν έκανε πολλά άτομα της έρευνας να αναρωτηθούν αρχικά αν πήραν τη σωστή απόφαση, αφού αρκετοί ήταν αυτοί που ένιωσαν ότι εκούσια τραυμάτισαν άδικα τον εαυτό τους. Ωστόσο, κανένας δεν μετάνιωσε για την απόφασή του και όλοι ανέφεραν ότι ακόμα και να μπορούσαν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω θα υποβάλλονταν ξανά στην ίδια αισθητική επέμβαση. Αξιοσημείωτο είναι ότι τον πόνο αψήφησαν, εκμηδένισαν ή αρνήθηκαν όχι μόνο οι υποβληθέντες των οποίων η μετεγχειρητική πορεία εξελίχτηκε ομαλά, αλλά ακόμα και αυτοί που είχαν επιπλοκές ή χρειάστηκαν επανορθωτικές επεμβάσεις μετά την πραγματοποίηση της αισθητικής τους επέμβασης. Ακόμα και κάποια άτομα που βίωσαν την αισθητική χειρουργική ως μια πλήρως αρνητική εμπειρία, θεώρησαν την αποτυχία τους ως μια στατιστική εξαίρεση στον κανόνα, υποβιβάζοντας τα προβλήματα και τη συνολική ταλαιπωρία που υπέστησαν.

Συμπερασματικά, για τους περισσότερους υποβληθέντες σε αισθητικές επεμβάσεις η μη εκφρασιμότητα του πόνου συνδέθηκε με την ανάγκη τους να ξεπεράσουν τα αρνητικά συναισθήματα που τους προκαλούσε το μέρος του σώματός τους που θεωρούσαν ότι χρειαζόταν τροποποίηση. Η δυσαρέσκεια που τους προκαλούσε η εικόνα του σώματός τους, δηλαδή, ήταν γι’ αυτούς τόσο δυσβάστακτη, ώστε ακύρωσαν τον σωματικό πόνο προκειμένου να υλοποιήσουν την επιθυμία τους για μια πιο όμορφη και ελκυστική εξωτερική εμφάνιση.

Η ιδεατή εικόνα του εαυτού που οι υποψήφιοι για αισθητική επέμβαση έχουν στο μυαλό τους, τους οδηγεί σε μια διαδικασία δοκιμασίας του σώματός τους και την καθυπόταξή του στο πνεύμα. Κανένας δεν θέλει να τον ‘προδώσει’ το σώμα του στην προσπάθειά του για την κατάκτηση της ομορφιάς.

ΤΡΙΧΟΠΤΩΣΗ

H  τριχόπτωση είναι μία από τις πιο συχνές παρενέργειες διαφόρων φαρμάκων, όπως αυτών που είναι κατά της χολήστερίνης, του έλκους, της αρθρίτιδας, της κατάθλιψης, και της υπέρτασης.  Άλλοι λόγοι για τους οποίους χάνετε τα μαλλιά σας είναι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνηςλόγω ορμονικών διαταραχών, όταν κάνετε δίαιτα λόγω διατροφικής ανεπάρκειας βιταμινών, πρωτεϊνών, όταν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση. Αυτοί είναι ορισμένοι λόγοι για τους οποίους αντιμετωπίζετε το πρόβλημα της τριχόπτωσης.

Δείτε τα παρακάτω βότανα πως σας βοηθούν στην τριχόπτωση:

• Tο κρεμμύδι, ενισχύει την τριχοφυΐα.
• Το θυμάρι, σταματάει την τριχόπτωση. Προσθέστε 2 κλαδάκια θυμαριού, σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό για δέκα λεπτά περίπου και λούστε τα μαλλιά σας.
• Το δενδρολίβανο, βοηθάει στην ανάπτυξη των μαλλιών (το χρησιμοποιούσαν ακόμα και οι Αρχαίοι Έλληνες). Βράστε 1 κουταλάκι του γλυκού άνθη δενδρολίβανου, με ένα φλιτζάνι νερό για 10 λεπτά περίπου και λούστε τα μαλλιά σας.
• Το εκχύλισμα δάφνης, δυναμώνει τα μαλλιά σας και σταματάει την τριχόπτωση. Αφήστε 2-3 φύλλα δάφνης σε 1 λίτρο νερού για 7-10 λεπτά και λούστε τα μαλλιά σας.
• Το αφέψημα λεμονιού είναι κατά της τριχόπτωσης. Προσθέστε δύο χούφτες φύλλα λεμονιάς, σε 1 λίτρο νερού. Βράστε το μείγμα για 20 λεπτά και μετά λουστείτε.